Składa się z koszulki wykonanej z polietylenu oraz z wkręta z łbem stożkowym wykonanego ze stali ocynkowanej.

Przeznaczony jest do wykonywania niekonstrukcyjnych zamocowań wielopunktowych statycznie obciążonych elementów budowlanych.

• Przed wykonaniem montażu należy rozpoznać podłoże, w którym będzie wykonywany montaż łącznika oraz porównać obciążenia jakie łącznik będzie przenosił z nośnościami zawartymi w Karcie Charakterystyki lub w Europejskiej Ocenie Technicznej.
• Należy dobrać odpowiednią długość łącznika, tak aby strefa rozporowa znajdowała się w materiale konstrukcyjnym ściany.
• Nadzorowany jest sposób wiercenia (otwory w podłożu murowym perforowanym i z betonu komórkowego powinny być wiercone wiertarką obrotową bez udaru).
• Średnica wierconych otworów powinna być zgodna ze średnicą zastosowanych łączników.
• Otwory w podłożach z materiałów pełnych powinny być głębsze o około 10 mm od głębokości zakotwienia łącznika.
• Otwory w materiałach pełnych należy oczyścić ze zwiercin ruchem posuwisto-zwrotnym wiertłem na zmniejszonych obrotach.
• Następnie do otworu wprowadzana jest tworzywowa koszulka, a wkręt jest wbijany aż do momentu zagłębienia się w koszulce.